ضمن تشکر و تقدیر فراوان از ایشان به عرض می رساند عکس های شخصی شما در قسمت یادگاری سایت منتشر شد.
سلام آقای بابایی ،خداییش وبلاگ به روز و زیبایی داری ،... تاکستانها ، جگنلو رو به آبادی ، عکس های یادگاری .... همشون واقعاً زیبا بودن . من تقریبا هر روز به وبتون سر میزنم ، با توجه به شناختی که از جنابعالی دارم قطعاً برنامه های شما به پیشرفت روستا کمک خواهد کرد و این هم همکاری و همدلی مردم عزیز را می طلبد ، بدون تردید شخصیت پاک شما گویای همه چیز می باشد و مردم عزیز حتماً زحمات شما را برای آبادانی روستا می فهمند .
شریف ترین دلها دلی است که اندیشه ی آزار کسان درآن نباشد.
لطفاً به ما هم سر بزنید از نظرات شما استفاده خواهیم کرد .
موفق و موید باشید.
سلام. ممنون از لطفت وزحماتت
سلام آقای بابایی عکساتون واقعاقشنگ بودمن برامن که خیلی وقت بود روستامونوندیدم باتشکراززحماتتون
له بانۆ زهوقه له خوارۆ تهوقه .
توضیح :این مثل در مورد چیزی یا کسی است که ظاهر و باطنش یکی نیست و به اصطلاح دو رو است در مورد اشخاص و در مورد اشیاء یعنی ظاهر و باطن شی متفاوت و دارای تعارض باشد . تقدیم به کاکه جوانکم آقای بابایی عزیز ،ماندو نوی دله کم
در خط کردی برای کم شدن فاصله ی نوشتار و گفتار تغییراتی در خط فارسی به وجود آمده است که به طور خلاصه بیان می کنم . البته برای یاد گرفتن کامل خط کردی می توانید به کتاب فرهنگ کردی هه ژار مراجعه کنید.
۱- فتحه: در خط کردی به صورت (ه) نوشته می شود مانند به همه ن به جای بهمن.
۲- ضمه: در خط کردی به صورت (و) نوشته می شود مانند کورد به جای کرد
۳-او در خط کردی به صورت (وو) نوشته می شود.
۴- تشدید : کلمات مشدد به صورت تکرار حرف نوشته می شوند مانند مه ککه به جای مکه
۵- الف در خط کردی در وسط کلمه به صورت ا نوشته می شود ودر آغاز کلمه به صورت ئ نوشته می شود مانند ئه حمه د به جای احمد و بار به جای بار
۶- در خط کردی حروفی چون ث س ص به صورت س نوشته می شوند مانند سه د به جای صد
۷- در خط کردی حروفی چون ز ذ ض ظ به صورت ز نوشته می شوند مانند زوهر به جای ظهر
۸- در خط کردی حروفی چون ت ط به صورت ت نوشته می شوند مانند ته ناب به جای طناب
به شان سینگ/ قسمت های سینه
پووس: پوست
ده نگ: دنده
ناو زگ: به بخش های داخلی بدن می گویند.
پف: ریه
دل: قلب
گورچگ: کلیه
گه یه: معده
جه رگ: جگر
لخه روو: روده
لخه رووی گه وره: روده بزرگ
لخه رووی بوچک: روده کوچک
مه مگ: پستان
مازگ: پشت شکم
ناو شان: میان شانه ها
نه وگ: ناف
به شان سه ر/ قسمت های سر
تیول : پیشانی
برم: ابرو
بژانگ: مژه
چاو: چشم
گوپ: گونه
پت: بینی
لوت: بینی
قاو: شقیقه
گووش: گوش
لچ: لب
سول: سیبیل
ریش: ریش
چناوه: چانه
زنج: چانه
مل: گردن
پووق مل: پس گردن
قورگ: حلق
ده م: دهان
دنان:دندان
دنان وه رگ: دندان نیش
کاکیله: دندان آسیاب
ئاروو: لثه
قرووژنه ک: نای
گه وگ: قبقب
به شان له ش / قسمت های بدن
که پوول - سه ر: سر
مل: گردن
ده س: دست
شان - کوول: کتف
سینگ: سینه
زگ: شکم
پیشت: پشت
تیه تگ: باسن
ران: ران
قول: پا
زرانی: زانو
پوز: ساق پا
کلگ: انگشت
رنگ های کردی
ره ش: سیاه
چه رمگ: سفید
که و: آبی
سور: قرمز
زه رد: زرد
ساوز: سبز
قاوه ی: قهوه ای
بوور: خاکستری
چند صفت کردی
گه وره: بزرگ
بووچک: کوچک
خاس : خوب
گه ن : بد
ره ئین: زیبا
قیز : زشت
تیه ریک: تاریک
رووشن: روشن
سه ر خوش: شاد
خه مین: غمگین
کار که ر: کوشا
ته مه ل: تنبل
چاخ: چاق
له ر: لاغر
تنک: نازک
پیه ن: پهن
دریژ: دراز
کو ل: کوتاه
پیر: پیر
جووان: جوان
تژ: تیز
کول: کند
به رز: مرتفع
قول: عمیق
فیس: تر
هشک: خشک
بان: بالا
خوار: پایین
چوول: خالی
په تی: خالی
زور: زیاد
که م: کم
پوک: خالی
پر: پر
شرین: شیرین
تیه ل: تلخ
سوول: شور
تورش: ترش
ته نیا: تنها
هووفه ل: آدم دروغگو
درووزن: دروغگو
دروو: دروغ
راس: راست
ته میس: پاک
چرکن: کثیف
دوله مه ن: پولدار
هه ژار: فقیر
اوقات کردی/کاتی کوردی
اعداد کردی ژماران کوردی
یه ک ۱
دوو ۲
سی ۳
چوار ۴
پینج ۵
شه ش ۶
هاوت ۷
هه یشت ۸
نوو ۹
ده ی ۱۰
یانزه ۱۱
دووانزه ۱۲
سینزه ۱۳
چوارده ۱۴
پانزه ۱۵
شانزه ۱۶
هه وده ۱۷
هه ژده ۱۸
نووزده ۱۹
بیس ۲۰
سی ۳۰
چل ۴۰
په نجا ۵۰
شه س ۶۰
هه فتا ۷۰
هیشتا ۸۰
نه وه د ۹۰
سه د ۱۰۰
دووویس ۲۰۰
سسه د ۳۰۰
چوارسه د ۴۰۰
پانسه د ۵۰۰
شه شسه د ۶۰۰
هه فسه د ۷۰۰
هه یسه د ۸۰۰
نووسه د ۹۰۰
هه زار ۱۰۰۰
روزهای کردی رووژان کوردی
شه ممه : شنبه
یه کشه ممه : یکشنبه
دوو شه ممه دوشنبه
سی شه ممه سه شنبه
چوار شه ممه چهار شنبه
په ن شه ممم پنجشنبه
هه ینی آدینه
پشوودان تعطیل
خانواده کردی هووز کوردی
ژن(ئافره ت): زن
پیا : مرد
کور : پسر
دوه ت(کیچ) : دختر
باوک : پدر
دالک(دایک) :مادر
برا : برادر
خوه یشک : خواهر
باپیر : پدر بزرگ
داپیر(نه نگ) : مادربزرگ
مام(تاتگ) : عمو
خالوو :دایی
میمگ : خاله و عمه
زاوا : داماد
وه یو : عروس
خه سوره : مادرزن و پدر زن و پدر شوهر و مادر شوهر و برادر زن
شو : شوهر
ژن : زن و عیال
هاو زاوا : باجناق
ئامووزا : پسر عمو و دختر عمو
خالووزا : پسر دایی و دختر دایی
میمزا : پسر عمه و پسر خاله و دختر عمه و دختر خاله
ژن خالوو : زن دایی
ژن تاتگ : زن عمو
شو میمگ : شوهر خاله و شوهر عمه
دوه ته ر زا : نوه دختری
کررزا : نوه پسری
دش : خواهر شوهر
این هم مشکل ما ساکنین اجباری شهر:
مردم باینه دیار ای بدبختیه
مردم بیایید و نظارگر این ماجرای تلخ من باشید
له من بدبخت تر وی شاره نیه
زیرا از من بدبخت تر در این شهر وجود ندارد
بنده یه-ی نفر کرانشینم
چو عزیز مردی دایم غمینم
من یک کرایه نشین هستم که
همانند کسانی که عزیزی را از دست داده باشند همیشه غمگین هستم
نه خارج مذهب نه جداس دینم
ار دعاد گیراس بکر نفرینم
این در حالیست که نه دین جدایی از بعضی ها دارم و نه بی ایمان
اگر دعایت گیراست مرا نفرین کن و برای من طلب مرگ کن
بشکم لی دنیا دیتر نمینم
راحت بوم و دس کرانشینی
باشد که دیگر در این جهان نباشم
شاید بشود که از دست کرایه نشینی خلاصی بیابم
توای بزانی سگ و حالم نو
آسایش نیرم نه روژ و نه شو
اگر میخوای اوضاع احوالم را بدانی همین بس که حتی سگ هم از من وضع بهتری دارد
نه روز و نه شب آسایش ندارم ...
صب تا ایواره هامه تق و دو
صب تا شب در حال سگ دو زدن هستم
تا سرمانگ بای دو تیکه اسپو
تا اینکه سر ماه می آید و دو تکه اسباب منزل را
یابم بفروشم با بنمه گرو
یا ببرم بفروشم یا گرو بگذارم
ایشم کراگم بلکم نمینی
چکار کنم که میخواهم کرایه عقب افتاده ام دیگر نماند
چه بکم و دس کرانشینی
داد و هر کس بم حقم نیه سینی
آخ چکار کنم از دست کرایه نشینی
به چه کسی داد ببرم که حقم را بگیرد...
ژنم جارو کش خوم قاپچی درم
و فصل زمسان وفر پاکو کرم
خانمم جاروکش خانه ی صاحب خانه شده و خودم دربان منزل
زمستان ها هم که برف روب خانه ی ارباب هستم !
له عیش و عزا چو سماورم
دنگ کم نانجیب دنگ نیه کم خرم
مانند سماور در عیش و عزا همیشه در حال کار و سوختن هستم
اگر اعتراض کنی میگویند نانجیب و اگر هم نه فکر میکنند که خری....
خویان چو آقا بنده نوکرم
منعیان نکی دنه بان سرم
صاب خانه مثل ارباب و بنده هم مثل نوکرم
منعشان نکنی تو سری هم بهت میزنند...
اویشن گوشت گن ارامان سینی
تا انجا که حتی میگویند گوشت نامرغوب خریده ای...
چه بکم و دست کرانشینی
داد و هر کس بم حقم نیه سینی
یه ی هفته مینی مانگ بچو وسر
یک هفته مانده که ماه تمام شود
ژن صاحومال دس نیده کمر
زن صاحب خانه دستش را به کمر میگذارد و
و ژست تمام تیده پشت در
با ژست تمام می آید پشت در
له ور پای السم چو آقا و نوکر
جلوی پایش مثل اقا و نوکر بلند میشود
و ژنم ایوشم دمکه سماور
به زنم میگویم سماور را روشن کند
خوم دوم ارای میوه و شیرینی
و خودمم هم به دنبال میوه و شیرینی دوان میشوم
چه بکم و دس کرانشینی
داد و هر کس بم حقم نیه سینی
یه ی کری دیرن چو وچکه شیطان
یه پسری دارند عین بچه ی شیطون
صب له خو السی تیده ناو ایوان
صبا که از خواب پا میشه میاد توی ایون
جیبی پر له ریخ دس و تیرکمان
جیباش پر از سنگ ریزه و دست به تیرکمان
خید ارای قوری و جام و استکان
و قوری و اسکانهای ما را نشانه میگیرد....
کس جرات نیری صدای بایده بان
کسی جرات ندارد صدایش بالا بیایید
بویشی جوانه مرگ سرم شکینی
ببگوید جوان مرگ شوی الهی که سرم را شکستی
چه بکم و دس ...
داراییم بیه سه چوار دویت ویه کور
دارییم از دار دنیا تنها 4 دختر و یک پسر است (نگران نشین تنها اعضا خانواده فقط اینا نیستن !)
دوپتوی نیم دار یه ی جوفت لافه شر
یه ی جوفت مته کای وه ده م قیچی پر
و یک جفت متکای پر از پارگی (که جای دوختگی آن بسیار نامساعد و سفت شده)
سر نیه ده بانی چو پاره اجور
طوری که مانند پاره آجر سفت و سخت شده
سه رد گن که فی تیه یده خوره خور
و اگر هم سرت بد بیفتد به خورو پوف می افتی
چوار جام روحی یه ی دانه سینی
و چهار جام روحی و یک دانه سینی ...
چه بکه م له ده س کرانشینی؟
دادوه هه رکه س به م حه قم نیه سینی